Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qamarlama — «Qamarlamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alızdamağ — (Bakı) qapmaq, qamarlamaq. – Çöldə qu(r)tdar qoyni alızdadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
amırramax — (Cəbrayıl) bir şeyi acgözlüklə qamarlamaq, yığışdırmaq. – Pəkuza almanı amırradı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basmartdamax — (Cəbrayıl) basmarlamaq, qamarlamaq, kobud şəkildə qucaqlamaq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
basmarlamaq — f. Birdən qaba surətdə basıb tutmaq, qamarlamaq, süpürləmək, tutmaq, sıxcalamaq. Pişik siçanı basmarladı. – Onda gördük ki, Tərlan Məşədiağanın bir yanında bibisi oğlu Əyyubu basmarlayıb, cücə kimi altına alıbdır. S. S. A.. Ayaqyalın uşaqlar qara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəmbəcələmək — f. dan. Qamarlamaq, qamarlayıb almaq, pəncəsinə keçirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qamarlaşdırmaq — qarş. Hərə bir tərəfdən qamarlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qapmaq — f. 1. Birdən əlini uzadıb cəld götürmək, dartıb almaq, qamarlamaq. Məhərrəm iynəni əlindən buraxıb bucaqdakı ağırbaşlı çəkici qaparaq qapını açıb kənara çıxdı. H. N.. <Şagird qızın> bu sözlərindən molla bacı elə acıdı ki, çubuğu qapıb qızı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarğa — is. Leş və böcəklərlə qidalanan iri, döşü boz qara quş. Qarğanın səsi çıxanda qar gələr. (Ata. sözü). Qarğaya güllə atırdım, gündə gəlib toyuqların cücələrini daşıyır. Ə. H.. Qarğa quzğun kimi tökül(üş)mək – bir şeyi götürmək, qamarlamaq; üstünə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarmalamaq — f. Tez tələsik tutub götürmək, qapmaq, yapışmaq, tutmaq, qamarlamaq. <Axund> gah o xuruşdan, gah bu xuruşdan qarmalayıb plova qarışdırıb udurdu içəri. Ə. H.. // İkiəlli tutmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
